Wie denkt ook ‘ai…’ als je iets over jezelf moet vertellen? Wat maakt dat veel mensen zich ongemakkelijk voelen bij het vertellen van een aantal positieve eigenschappen? En de behoefte nog net wel of niet meer kunnen onderdrukken om er gelijk achteraan te zeggen: ‘Wees gerust, ik heb ook nog heel veel eigenschappen die niet echt tof zijn, hoor!’ Dus, hoe stel ik mezelf zo voor dat mensen de juiste en vooral reële indruk van me krijgen? Goed, ik ben een open boek dus wanneer je tot het einde verder leest weet je in ieder geval meer van mij dan nu en bovendien ben je misschien wel nieuwsgieriger naar wie ik was, wie ik ben en hoe ik me wil blijven ontwikkelen.

Daar pak ik misschien wel de kern. Ik vind het reuze interessant wie iemand is, waar die vandaan komt en hoe iemand zich door ontwikkelt. Dus eigenlijk ben ik ook heel nieuwsgierig naar mezelf. Ik moet lachen terwijl ik dit typ, want ja nieuwsgierig past wel bij mij: altijd benieuwd hoe iets werkt, wat dit met je doet, wat soms ergens achter zit. Je begrijpt dat ik dus een energie boost krijg van nieuwe dingen. Omdat ik zo nieuwsgierig ben, probeer ik enthousiast veel dingen uit en sta ik voor veel dingen open. Van mediteren in een boedhistisch klooster, tot nachten doorhalen op de dansvloer.. Het nadeel van niewsgierig zijn is, dat ik altijd veel wil weten of wil vragen. Mijn hoofd maakt soms overuren. Ik ben dus zo iemand die in gesprekken 10x in een minuut zijn tong probeert in te slikken, omdat ik het belangrijk vind om oprecht te luisteren naar de ander. De ene keer lukt dit beter dan de andere keer, maar het minder aan het woord zijn gaat me steeds beter af. Nog maar even doorgaan met oefenen dus 😉

Ik probeer zoveel mogelijk genietmomentjes te creëren voor mezelf en de mensen om me heen. Ik hoor je denken, een genietmomentje? Je kent ze ook hoor! Die momenten waarop je ogen glinsteren van geluk. Denk maar eens aan jouw laatste genietmomentje, dan weet je precies wat ik bedoel.. geeft het je dit keer weer een glimlach?

Een tijdje geleden zei een onbekende man in Rotterdam op een training aan het einde van de dag tegen me: ‘Wauw! Jouw ogen kunnen zo stralen dat er wel lichtjes in lijken te zitten..’ Er ontstond een mooi kort gesprek: ‘Jeetje, nou bedankt voor het compliment! Ik noem deze momenten altijd genietmomentjes en zie diezelfde glinstering ook vaak in ogen van anderen. Maakt me blij!’ ‘Mij ook’, zei hij. Met een glimlach eindigde ons gesprek..

Dan heb je ook nog de overtreffende trap van genietmomentjes, zeg maar het ‘WHAAAAA’ gevoel. Die noem ik mijn-hart-maakt-sprongetjes-momenten. 

Ik ben er achter dat ik de kans op genietmomentjes en mijn-hart-maakt-sprongetjes-momenten voor mezelf vergroot met vrijheid, respect, groei, blijheid, creativiteit, rust en positiviteit. Hierdoor zijn de volgende passies ontstaan: dansen, fotografie en reizen!

Mijn blogs zullen voorlopig bestaan uit twee delen: reisblogs van (eerder gemaakte) reizen en de blogs ‘Op weg’. ‘Op weg’ in de zin van wie ik ben als persoon maar ook op weg om in 2018 op wereldreis te gaan. Ik ben iemand die juist ook zo geniet van het ‘op weg’ zijn.

Dus hoe tof zou het zijn als ik met mijn blog wat extra genietmomentjes creëer bij mezelf en bij anderen? Mijn zoektocht hierin is steeds meer m’n hart volgen, staan voor wie ik ben en me steeds minder aantrekken van wat anderen hiervan vinden. Herkenbaar?

2 comments

  1. Mooie duidelijke website Willemijn, leuk om te lezen en natuurlijk ook om je te volgen !! Succes met het voorbereiden van je wereldreis pffff…Groetjes Ellen Verlinde 😘

Geef een reactie